Vakantie Zwitserland - Ernen - 29 - 31-05-2004


Het ging eigenlijk een beetje perongeluk. Een berichtje van een van de Minifriends (harderwijk ....) dat ze naar Zwitserland gingen. Als troost, omdat we niet meegingen mochten we dan wel een kopje koffie komen drinken.

Na wat geplan en geregel, blijkt er ineens een pinksterweekend in die periode te vallen. En ineens zaten we in de auto richting Zwitserland. Op naar een lekker bakje koffie. (Met dank aan Joost die mijn standby overgenomen heeft)



Zoals je ziet, het was wel vroeg. Om 5 uur in de auto, zodat we al nog redelijk op tijd en in het licht aankwamen op de onbekende lokatie in Ernen (CH).



Stukje saaie Duitse autoweg. Het was inmiddels weer iets drukker.



De autotrein van Kandersteg naar Goppenstein. Kostte wel  Fr. 27,- (€ 18 of zoiets) maar dan zit je wel lekker een 20 minuten in de trein, waar je via een andere route (de Gotthard, met Pinksteren 3 uur in de file volgens de radio) veel langer over doet.
De treinreis zelf zelfde niets voor. Het was smerige stinkerige tunnel.



Kijk, en zo rij je er weer af. Stelt erg weinig voor. Maar wel effe 20 minuten in het donker gezeten, door de bergjes heen.



Eindelijk op lokatie. Effe naar Ernen toe, mij laten zien wat voor dorp het is.



Met dit als uitzicht. (ik moest wel lang op mijn kopje koffie wachten overigens, er stond bij aankomst cola gereed :-)
Toch wel een straf om dit als tijdverdrijf te doen.



Een ander dorpje in de buurt.



De lokale kerk. (Dit is geen museum stond er op de deur)



Alweer zo'n vergezichtje. Tja, je moet wat als je de camera bij je hebt en bent een stukje aan het wandelen.



Een soort van Berghokje met muizenstenen of zoiets. Die platte stenen onder het berghokl, op de peiler, zorgden er vroeger voor dat de muizen niet in het opberghok konden komen. Tegenwoordig worden ze volgens mij weinig gebruikt voor opslag van eten e.d. meer als rommelhok.



Heidi in het Gras. Zoals je ziet is ze inmiddels wat ouder, geen vlechtjes meer en iemand aan de hand.



De meesterkok aan het werk. Overal was aan gedacht. Zelfs aan pannenkoekjes.




Hier dan het verorberen van de pannenkoekjes.



De Matterhorn-Gotthard Bahn. Met veel gepiep en gekrijs kwam die elke 30 minuten ongeveer voorbij.



Een wandelingetje in het plaatsje Fiesh (spreek uit Fie-ès) alwaar we een trein gepakt hebben (de Matterhorn-Gotthard Bahn) naar Oberwald.



Mooi kleurtje, nietwaar?



Twee reizigers. Eentje had een beetje moeite met het naar buiten kijken als het bergafwaards ging.



Hier de route. Opgestapt in Fiesh en door naar Oberwald. Een hele aardige route voor een standaard lijntje.



Dat witte boven op die bergen dat bleek dus sneeuw te zijn.


En hier nog meer van dat witte spul.



Mocht een stukje land enigszins bebouwbaar/begroeibaar/bewerkbaar zijn, dan werd er ook gebruik van gemaakt. Zie hier wat wazige stukjes bouwgrond tegen de helling op omhoog.



De Rhone. Redelijk bij het begin, daar waar het water nog wit is.


De sneeuw. En wij maar denken dat dit zilverzand of andere rommel was, maar het was toch echte sneeuw.



Ja, daar moest als bewijs een foto van gemaakt worden. Hier kun je overigens goed zien dat mijn benen helemaal zo wit niet zijn. De sneeuw is nog steeds witter, dus eigenlijk moet iedereen mij complimenteren met mijn verkleurde benen!



De sneeuw, de rommel die vanzelf mee naar beneden gekomen is, en het station. Het dorp (Oberwald) lag dan iets meer naar rechts.



Zoals je ziet vertrokken de laatste skieers.



En de toeristen gingen ook weer huiswaards.



Mooi uitzicht vanuit de trein, nietwaar?



Wat van dat koude water.



En wat groen.



De kabelbaan in Fiesh.


Te koop, een 8 persoons vakantiewoning (4 boven, 4 beneden) voor CHF 360.000,- Geen geld, nietwaar?.



Daar waar we allemaal voor kwamen.



En de ochtend erop weer vroeg uit de veren, bed opmaken, ontbijten en op naar Best.



Maar eerst ontbijten.



Eerst nog een sfeerimpressie van het huisje (Eulennest)



De vriendelijke toeriste.



De slaapkamer van zoonlief.



Het voorportaaltje met twee stoelen, een eigen fonteintje en de doorgang naar de slaapkamer.



Met een pracht van een uitzicht.



Tja, echt een straf om hier naar te moeten kijken als je wakker werd.



De reeds aanwezige bewoners.



De luxe badkamer met dubbele wastafel. Jaja.....



De andere bewoner (met aanhangsel)







De voorkant. Wij hadden een bovenverdieping voor 7 personen.



Onderweg (de terugweg) met de autotrein nog effe dit watervalletje.




back