Daar mijn smaak van kleuren nogal beperkt is ("Niet gehindert door enige kennis" zou mijn collega bij Centric zeggen), heeft Annemie haar smaak wat naar voren gebracht. Zelf had ik het nooit gedaan, maar ik vind het erg mooi geworden. (ach, wat is nu smaak?)

Terug naar af: Zo was het toen ik er kwam te wonen. Tot ergernis van velen hebben de vorige bewoners inderdaad niets aan het huis gedaan, alleen het wat smeriger gemaakt. Zie het resultaat.

Ach, je moet er maar mee kunnen leven.

Gelukkig voor mij, had Annemie er meer moeite mee dan ik, dus gelijk de 1e december, toen ik net de sleutel had naar de verfhandel gegaan en verf gekocht.
"Weet je wel zeker dat je dit wilt?" vroeg de verfverkoper.... "Ja" zeiden Annemie en ik tegelijkertijd. Maar, hoe zou het worden?
We hebben tot de 17e moeten wachten voor het resultaat.
Truus, de moeder van Annemie, heeft de trap al eerder in de grondverf gezet. Daar we voor rood (moeilijke verfkleur) kozen, was het volgens de verhandelaar beter het in twee keer te doen. Dus grondlak en afwerklak laten mengen

Hier is het al wat later. Annemie is de grondverf aan het opschuren, zodat het rood gemaakt kan worden.

Halverwege. Tijd voor een kopje koffie en thee. Je ziet gelijk dat het erg glanst. Na enkele maanden gewend te zijn geraakt aan een matte trap, is het toch heel wat anders.

Nog een keer halverwege. Thee en koffie zijn op. Ik realiseer me nu dat ik vergeten ben een complete foto te nemen. Komt nog wel....